چرا زیرکونیای شما در حال شکستن است؟

آسیاب هنوز هم پربازده ترین و پذیرفته شده ترین روش ساخت در تکنولوژی دندانپزشکی امروزه است. دو دلیل اصلی وجود دارد که این صنعت همچنان ستون فقرات این صنعت است. اولاً، ماشین‌های فرز و نرم‌افزار در 10 سال گذشته پیشرفت زیادی کرده‌اند. و دوم، رشد انواع مواد آسیاب در دسترس خیره کننده است،زیرکونیا pmma, لیتیوم دی سیلیکات... هر روز با بیش از 10 نوع مواد مواجه هستید. ماشین‌های فرز در حال حاضر حتی دارای تعدادی ویژگی خودکار مانند تعویض خودکار ابزار، بر اساس ماشین حساب‌های عمر ابزار هستند. مانند هر صنعتی، با وجود این پیشرفت‌ها در فناوری، همیشه مشکلاتی برای عیب‌یابی وجود خواهد داشت. برای آزمایشگاه‌ها مهم است که بیاموزند چگونه مشکلات مربوط به ماشین‌آلات خود را بدون تکیه بر ویژگی‌های خودکار شناسایی کنند.

یکی از رایج ترین سوالاتی که در مورد فرز پرسیده می شود این است که "چرا زیرکونیای من می شکند؟". البته کوهی از متغیرها وجود دارد. برای مثال، هر کسی یا هر ترکیبی از موارد زیر ممکن است مقصر باشد: طراحی بد. لانه سازی نامناسب؛ اتصالات بد یا طراحی قاب؛ زیرکونیا برایدستگاه فرز CADCAM دندانپزشکی/فرز فرز دندان/دیسک فرز زیرکونیا; تعمیر و نگهداری ضعیف دستگاه فرز؛ استراتژی های آسیاب بد؛ سوء استفاده از دولت سبز؛ مایعات بد نفوذ؛ تکنیک های ضعیف خشک کردن؛ برنامه های کوره تف جوشی; الماس ها و روتاری های نامناسب پس از تف جوشی؛ تکنیک های تکمیل؛ و چرخه های فر حتی اگر آزمایشگاه از زیرکونیا و فرزهایی استفاده کند که توسط سازنده ماشین فرز نشان داده شده است، همین مشکل ممکن است رخ دهد.

با در نظر گرفتن تمام مواردی که می تواند در چنین شکستگی در حین تولید نقش داشته باشد، تشخیص این مشکل بدون دیدن زیرکونیا و دستگاه مورد نظر بسیار دشوار است. اکثر تکنسین‌ها با تجربه هستند و می‌دانند چه کار می‌کنند، بنابراین خطای کاربر کمتر احتمال دارد که مشکل ایجاد شود. برای کمک به تشخیص مشکل، ابتدا نوع ترمیم آن را در نظر بگیرید. تقریباً هر بار یک قوس تمام روی X یا نوعی قوس با ایمپلنت است. این منطقی است زیرا سازندگان می‌توانند هنگام انجام واحدهای تکی از روش‌های کمتر ایده‌آل دوری کنند، اما همان روش‌ها در بازسازی‌های بزرگ‌تر مشکل ایجاد می‌کنند. دوم، بررسی ظاهر ساخت نشان می دهد که آیا به درستی طراحی شده است و به خوبی پشتیبانی می شود. اغلب، اینها منابع مشکل شکستگی نیستند، اما ابتدا باید به آنها رسیدگی شود تا از بین بروند. در مرحله بعد، برای یک فرد تازه کار مهم است که به تکنیک های نفوذ نگاه کند، حتی اگر تکنسین قبلاً چندین بار همه این موارد را انجام داده باشد.

با وجود آشکارترین دلایل بالقوه خارج از راه، یک مقصر مشترک وجود دارد. نادیده گرفته ترین مشکل را می توان با پرسیدن از تکنسین شناسایی کرد: "آیا زیرکونیای شما براق است؟" علیرغم هرگونه ناباوری در مورد اعتبار آن سؤال، نویسنده دریافته است که "درخشندگی" نشانه یک مشکل کاملاً رایج است.

به عنوان مثال، دو تصویر زیر دو زبانه سایه از راهنمای سایه را نشان می دهد.

در هر تصویر، زبانه سمت چپ صاف تر و براق تر از زبانه سمت راست است. در نگاه اول، تکنسین ممکن است فکر کند که خوب است سطح آن صاف از آسیاب باشد، اما در واقع اینطور نیست. سطح صاف است زیرا فرزهای فرز شروع به کدر شدن کرده و لبه خود را از دست می دهند. اگر تکنسین مرتباً تک‌ها را آسیاب کند، ممکن است فقط متوجه شود که روکش‌ها براق هستند و ممکن است حاشیه‌های خرد شده داشته باشند. در واقع، در تصویر اول، تاج در واقع دارای چند تراشه کوچک در حاشیه است.

مشکل اجرای فرزهای کسل کننده روی یک کیس بزرگ با پشتیبانی از ایمپلنت، رابط ایمپلنت و سوراخ های دسترسی است. استرس زاترین بخش فرآیند زمانی است که ابزار کسل کننده شروع به سوراخ کردن زیرکونیا می کند. هنگامی که هر عمق اولیه به دست آمد، حفره های داخلی به راحتی تراشیده می شوند، اما این سوراخ اولیه باعث شکستگی های کوچک و شکستگی های استرس می شود. در یک تاج کامل، چنین ناهماهنگی‌هایی از بین می‌رود، اما با رابط ایمپلنت یا سوراخ دسترسی، مواد اضافی زیادی وجود ندارد.

گواه بیشتر این مشکل این است که اکثر چنین مواردی در اباتمنت یا از طریق آن شکسته می شوند. این به دلیل نازک بودن زیرکونیا نیست. این احتمال بیشتر به دلیل شکستگی ریز است. نیروهای گرمایش و سرمایش از ریزشکستگی استفاده کردند تا به چیزی بسیار بدتر تبدیل شود.

همانطور که فرآیندها خودکارتر و خودتنظیم تر می شوند، برای تکنسین ها آسان است که از یادگیری نحوه ارزیابی یا کنترل موثر کیفیت تجهیزات خود چشم پوشی کنند. اکثر ماشین‌های فرز دارای شمارنده عمر ابزار یا تخمین‌گر هستند، اما نباید آنها را آخرین کلمه در عمر ابزار دانست. مشکل این نیست که آنها اشتباه می کنند. در عوض، در نظر گرفتن همه متغیرها تقریبا غیرممکن است. به عنوان مثال، حتی اگر آزمایشگاهی از ابزارهای مناسب برای آسیاب استفاده کند، این ابزارها بسته به انواع زیرکونیای مورد استفاده، استراتژی های آسیاب مورد استفاده، سازندگان فرز و غیره دوام متفاوتی خواهند داشت. این معادله دائما تغییر می کند، بنابراین به طور کلی ویژگی تغییر خودکار برای تعویض فرز می تواند در نتیجه نادرست شود. از آنجایی که براق بودن زیرکونیای آسیاب شده می تواند نشان دهنده کسل کننده بودن فرز زودتر از مانیتور عمر ابزار دستگاه باشد، این "علامت" به طور بالقوه نشانگر بهتری برای نیاز به تعویض فرز است. آزمایشگاه‌هایی با تکنسین‌هایی که می‌دانند چگونه تجهیزات فرز خود را نظارت کنند، می‌توانند با خیال راحت‌تر مواد و فن‌آوری جدید را به‌جای اتکا به پارامترهای موجودی و تجهیزات ذخیره کنند.

برای تعیین علت شکستن زیرکونیا، مجموعه کاملی از مسائل و متغیرها وجود دارد که باید در نظر گرفته و درک کرد. اما فرزهای کسل کننده شماره یک است. با پیشرفت فناوری، آزمایشگاه‌ها باید با این تمایل مبارزه کنند تا بپذیرند که تشخیص ماشین همیشه صحیح است. تکنسین ها با دانستن چگونگی ارزیابی فناوری مورد استفاده در آزمایشگاه های خود، کنترل فرآیندها و محصولات نهایی خود را حفظ خواهند کرد.